KAW á Paris!
In september waren we met al onze teams op bureauexcursie in Parijs. De stad aan zich is indrukwekkend, maar de stedelijkheid, de manier van wonen en de immense dichtheid is dat nog veel meer.
Architectuur, architectuur, architectuur
Parijs heeft een schat aan architectuur. Van interessante stadsontwikkeling, transformaties van spoorterreinen, klassiekers vanaf het begin van de vorige eeuw tot aan wijkaanpakken uit jaren 80. Warehouse Macdonald, Clichy Batignolles, Paris Rive Gauche, Caserne de Reuilly, etc. We’ve seen it all!
Het grootste urban project in Parijs is het Rive Gauche, met huizen, kantoren, publieke faciliteiten en winkels. Straks is er plek voor 18.000 bewoners, 30.000 studenten en 60.000 werknemers. Dit gebied heeft als belangrijkste uitgangspunten: urban en sociale diversiteit, inzetten van publieke faciliteiten, een nieuw universiteitscampus en het promoten van industrieel erfgoed.
Sur le vélo
Als echte Nederlanders stapten we natuurlijk gewoon op de fiets. Maar goed ook, want de metrostaking maakte het onmogelijk om met het openbaar vervoer te reizen. We dineerden met de ‘dinner cruise’ op de Seine, hebben heerlijke koffie gedronken op de Franse terrasjes en hebben ’s avonds fijn gedanst in een van de vele clubs.
Heel interessant om te leren over architectonische experimenten in buitenwijken en hoe Parijs omgaat met Social Housing.
Paris Habitat
Zaterdag waren we welkom bij de grootste sociale huisvester Paris Habitat. Ze hebben een overtuigende visie: sociale woningbouw is niet voor de armen, het is voor iedereen. Daarom verhuren zij in tegenstelling tot Nederland ook voor het middenniveau tot een inkomen van € 90.000,-.
'We manage 124.000 social housing units and 310.000 residents.'
Maar ook in Parijs sprake is sprake van een “gat” in de woningmarkt, omdat de laagste markthuur is namelijk zo veel hoger dan in Nederland. Maar het was interessant om te zien, hoe met vrij strikte regeling op sociale huur echte doelstellingen voor een betaalbare en duurzame stad worden gerealiseerd. Behalve de huur zetten zij zich sterk in voor een inclusieve en integrale wijkaanpak, dicht bij onze eigen idealen, met veel oog voor de stadswijken en hun bewoners. Dichtbij onze idealen!
Wij waren onder de indruk. Zij ook, want er was voor het eerst een compleet bedrijf helemaal op de fiets gekomen. Het hof stond afgeladen.
Espaces d’Abraxas en Ivry-sur-Seine
Espaces d’Abraxas is een thuis voor honderden mensen, allemaal sociale huurwoningen. Het complex bestaat uit 3 gebouwen en is behoorlijk indrukwekkend. Meerdere films gebruiken het terrein daarom als filmset, denk aan The Hunger Games. Als de zon niet schijnt op de roze zandstenen, is het er somber en heeft het de bijnaam ‘Alcatraz’. Begrijpelijk. Het is slecht onderhouden en niet te bevatten hoe is om hier te wonen.
Ivry-sur-Seine, een meesterwerk van architect Renée Gailhoustet. Architecten streven naar oplossingen voor sociale huurwoningen voor de gewone werkende mens. De ontwerpen van Gailhoustet losten deze problemen op, lang voordat de meeste moderne architecten überhaupt geboren waren. Het Ivry-sur-Seine-complex speelt op contrast; constructie versus biologie, stedenbouw versus natuur, vervuiling versus koolstofneutralisatie. De geometrische gebouwen en de vegetatieterrassen en -daken geven een bijzondere tegenstelling.
Au revoir
75.000 stappen verder, en om over de fietskilometers nog maar te zwijgen, maar wat hebben we genoten. Bedankt collega’s voor de mooie tijd.
