Wat betekent 3 jaar en 30 jaar in dienst bij KAW?
Voor Jos Idema, adviseur en specialist energietransitie, vloog de tijd en is inmiddels 3 jaar in dienst bij KAW. Hoe is dat voor bouwkundig projectmanager Fred Kuipers? Die nog een 0 achter de 3 mag plakken? 1 mei waren zij 3(0) jaar in dienst.
3 jaar KAW, je maakt wat mee!
Van een warm welkom met enthousiaste, gedreven en sociale mensen. Jong en oud, allen creatief en sterk inhoudelijk. Ik was al jaren bekend met KAW, door allerlei samenwerkingen. Of het nou ging om samen met KAW en tientallen overheids- en marktpartijen het succesvolle “Handboek Toolkit Bewonerscommunicatie bij duurzame woningverbetering” te ontwikkelen en te delen via workshops/cursussen. Of planontwikkeling bij wijkrenovaties Tuinwijk en De Hoogte, gesprekken met bewoners of prestatieafspraken op thema duurzaamheid. Van strategisch tot poten in de klei. Met elkaar oppakken. Sociaal, bevlogen en sterk gelovend in dat we met elkaar de wereld en de leefomgeving om ons heen nog mooier en gezonder kunnen maken. Dat is zoals ik de KAW-ers al kende voordat ik bij KAW kwam en dat werd in de afgelopen 3 jaren meer en meer bevestigd.
In de afgelopen 3 jaar heb ik al een grote variatie aan projecten mogen doen en een even grote variatie aan mensen mogen ontmoeten en leren kennen. Vooral op het vlak van duurzaamheid, waar inhoudelijk mijn hart ligt. En dat met collega’s in het advies-team en met collega’s op de andere afdelingen. Nauw samenwerkend met elkaar. Collega’s die vooral teamplayers zijn die vanzelfsprekend bereid zijn net dat stapje extra voor elkaar te doen. Daar word ik blij en trots van. En dat allemaal in de afgelopen 3 jaar :)
30 jaar KAW, 1 mei 1990
De dinsdag dat mijn werkzaamheden bij KAW begonnen. Toen nog een architectenbureau met ca. 25 collega’s aan de Hofstraat in Groningen. Bonne van der Kooi zou mij ontvangen en begeleiden de komende periode, hij was er die dag niet want het was zijn verjaardag. Ik heb die dag mijn eigen weg gevonden en kennis gemaakt met mijn nieuwe collega’s. Heel anders dan bij Meijering & Benus, de aannemer waar ik de jaren ervoor had gewerkt. Aangenomen als medewerker particuliere woningverbetering kon ik mijn praktijkervaring maximaal gebruiken bij het beoordelen van woningen, het maken van plannen, aanbesteden en begeleiden van de uitvoering. Een zeer leerzame periode waarin ik met alle facetten van de bouw in aanraking kwam en zeer kritische opdrachtgevers had. Begonnen in de stad en vooral actief in de Oosterpoort breide ons werk zich snel uit naar gemeenten in de provincie. Samen met Marcel Tankink ontwikkelden wij zelf een subsidieregeling en ontzorgden de gemeenten en de eigenaren. KAW was hier zo succesvol in dat ons team groeide en wij een zelfstandig clubje binnen KAW werden met een eigen onderkomen. Dit was ook het moment dat Suzan Wierenga als stagiair bij KAW begon.
Ik kwam met alle facetten van de bouw in aanraking.
De kennis opgedaan bij de particulieren kwam goed van pas bij de woningverbetering van grote complexen voor woningcorporaties waar ik mij steeds meer mee bezig ging houden. Koop van woningen werd gestimuleerd, er was protest “vocht weg tocht weg wij blijven”, gezinnen trokken weg en er ontstond leegstand in de huur, plattegronden voldeden niet meer aan de wensen van de doelgroepen, er was achterstallig onderhoud en energetisch waren veel woningen slecht. De Vogelaarwijken kwamen, de Hoogte in Groningen was er één van. Kozijnen werden vervangen, plattegronden aangepast, woningen samengevoegd, geïsoleerd, installaties aangepast, voorzet wanden geplaatst en keukens, badkamers, toiletten gerenoveerd, vloeren vervangen, woningen uitgebreid etc. Veelal grote projecten in Groningen en Friesland maar ook tot in Den Bosch. Ingrepen waarbij niet zelden de bewoners tijdelijk elders gehuisvest moesten worden. Eigenaren, bewoners, gemeenten, politiek, geld, emoties, monumenten, techniek, commerciële belangen, alles komt bij elkaar in ons werk. Dat vinden we leuk en daar zijn we goed in. Nieuwbouw van appartementen, scholen en zorg en af en toe een heel bijzonder project, zoals appartementen en een hotel in en bij een oud klooster in Ootmarsum dat helaas door de financiële crisis vlak voor de vergunningverlening werd gecanceld.
Toen de corporaties de hand op de knip moesten houden, het op hoog niveau renoveren in de ijskast ging en de nieuwbouw door corporaties meer en meer Design en Build projecten werden, begon het te beven in Groningen, steeds heviger en met de zwaarste in Huizinge op 16-8-2012. De bevingen zouden lang aanhouden en gaan tot op heden door, de schades zijn aanzienlijk en het ongenoegen groot toen KAW gevraagd werd casemanagers te leveren voor de “complexe schades” die NAM afhandelde. In november 2014 begon ik aan die klus. Eerst voor 2 dagen, maar al snel fulltime. Veel onzekerheid, argwaan tot aan agressie bij eigenaren, technisch en juridisch zeer complex en veel meer dan ik gewend was politiek. Er ging geen dag voorbij of de gaswinning was een item in het nieuws, ook de complexe schades waren prominent op tv. In januari 2016 nam Nationaal Coördinator Groningen de complexe schades over van NAM, ik ging samen met 2 collega’s “mee” om in 2017 projectleider te worden in het versterkingspunt van NCG in Overschild, een van de zwaarst getroffen dorpen in het aardbevingsgebied. Versterken was zo ingrijpend dat de woningen goedkoper vervangen konden worden. Dit was geen verrassing, want het op hoog niveau verbeteren van woningen zonder ze te moeten versterken was economisch steeds lastiger. Het was al jaren wikken en wegen waarbij een plan sneller werd bedacht dan betaald. Nieuwbouw met moderne plattegronden, flexibel en op maat voor de doelgroep, rolstoeltoegankelijk, nagenoeg energieneutraal is ook economisch zeer aantrekkelijk. Overschild wordt nu nagenoeg geheel vervangen, een enorme impact voor het dorp en haar bewoners. Eind 2018 stopte het werk voor NCG. KAW had net een opdracht gekregen voor een uitbreiding van een laboratorium in Assen waarmee ik direct kon beginnen. De vergunning werd ondanks de PFAS perikelen vorig najaar afgegeven en inmiddels zijn we zover dat de nieuwbouw voor de bouwvakantie opgeleverd kan worden. Na jaren gestegel en weinig resultaat is het erg prettig weer te ervaren dat bouwen wel snel kan wanneer een opdrachtgever dat wil, zelfs wanneer PFAS, stikstof en corona roet in het eten dreigen te gooien.
Naast mijn betrokkenheid bij de realisatie van het Lab en andere projecten werk ik alweer geruime tijd 3 dagen per week voor de gemeente Appingedam, een stad met ca. 6.000 woningen waaronder veel monumenten, waarop de versterking t.g.v. de bevingen enorm veel invloed heeft. Meer dan 1.000 woningen worden vervangen en honderden zo niet duizenden woningen worden versterkt. Weer een nieuwe uitdaging waar ik met gedreven collega’s aan werk en waaraan ook KAW een grote bijdrage levert aan het beleid, de plannen, de bewonerscommunicatie en de realisatie.
Wanneer men mij zou vragen waarom ik – nog steeds – bij KAW werk is mijn antwoord dat ik het nog steeds leuk, afwisselend en maatschappelijk relevant werk vind, met betrokken en zeer deskundige collega’s werk, waar je uitgedaagd wordt, de vrijheid en verantwoordelijkheid krijgt, waar ik mijn kennis voortdurend kan vergroten en toepassen in de projecten die we met elkaar realiseren. De verduurzaming, energietransitie, de wijkvernieuwing, we zijn nog lang niet klaar. Ik zou zo tekenen voor nog eens 30 jaar!