TAAL, CULTUUR OF WOONDUUR?

Woningcorporatie SSH

In opdracht van woningcorporatie SSH zochten we uit hoe het samenwonen tussen Nederlandse en internationale studenten in een drietal pilot wooncomplexen bevalt. Door gebruik te maken van creatieve werving met flyers, pizza-avonden en borrels wisten we veel studenten te spreken voor het onderzoek. Hoe succesvol het samenwonen ervaren wordt, blijkt niet afhankelijk te zijn van taal, cultuur of nationaliteit; woonduur speelt een veel belangrijkere rol. 

“No internationals”

Steeds vaker zie je het staan: “No internationals”, als kop boven een kameradvertentie. Daarmee implicerend dat de Nederlandse student niet graag samenwoont met haar internationale collega. Steeds meer internationale studenten volgen (een deel van) hun onderwijsprogramma aan een universiteit of hogeschool in Nederland. Woningcorporatie SSH is één van de partijen die specifiek voor deze groep studenten woonruimte aanbiedt in studentensteden. In de afgelopen jaren richtte zij als pilot wooncomplexen in waar Nederlandse en internationale studenten samenleven.

Welke voor- en nadelen worden ervaren wanneer je samenwoont met mensen met een andere nationaliteit, taal, religie of cultuur? Geldt dat alleen voor Nerderlandse studenten of ook andersom? Voorkomt of verergert het gemixt wonen overlast? Kortom: zit er een waarheid in de kop boven de kameradvertenties?

Hoge opkomst ondanks moeilijke doelgroep

Onze opzet bestond uit een vragenlijst onder de gehele populatie van de pilotcomplexen, gevolgd door focusgroepen met een vertegenwoordiging van verschillende subgroepen. Daarnaast interviewden we de beheerders van de pilotcomplexen en omwonenden om een compleet beeld te krijgen.

Een onderzoek onder studenten uitzetten brengt verschillende, specifieke uitdagingen met zich mee. De doelgroep staat niet bekend om hoge responses en deelnames bij onderzoeken. We hebben een mix van wervingsmethoden ingezet om tot een hoge deelname te komen. Door een beknopte vragenlijst uit te zetten en gebruik te maken van een mix van digitaal uitnodigen, fysiek aanbellen en flyeren hebben we hoge responspercentages (18% tot ruim 80% afhankelijk van het wooncomplex) bereikt. Voor de focusgroepen organiseerden we pizza- en borrelavonden, waar studenten niet alleen wat kwamen brengen in de vorm van hun deelname, maar ook met gevulde maag weer vertrokken. Juist die pizza- en borrelavonden waardeerden de studenten enorm.

Woonduur is belangrijk

Veel internationale studenten verblijven voor een periode van een half jaar in de pilot wooncomplexen. We noemen dit shortstay. Dit gaf aanleiding om ons onderzoeksproces snel te doorlopen: we starten in april en rondden de datacollectie af vóór de tentamenperiode in juni. Uit de analyse blijkt dat niet de nationaliteit de doorslaggevende factor is in het woonplezier en contact tussen huisgenoten, maar de woonduur een veel grotere rol speelt. De wisselingen die de, met name internationale, shortstay studenten veroorzaken in de woonunits zorgen voor een lagere bereidheid tot contact en een minder fijne woonervaring voor de, doorgaans Nederlandse, longstay studenten.

Internationals zijn absoluut wel gewenst. Bijna alle Nederlandse én internationale studenten gaven aan dat ze het samenwonen als een pluspunt zien. Mits ze met elkaar in contact kunnen blijven. Het telkens afscheid nemen van nieuwe vrienden stond het prettig samenwonen in de weg.

Dat na de focusgroepen spontaan groepsapps aan werden gemaakt of daarna bleven borrelen, laat zien dat die behoefte aan ontmoeting er is én dat ze er dus gebruik van maken als het gefaciliteerd wordt.